Tomek Sikora / 13.10.2020
W poszukiwaniu tego co wyjątkowe, Sikora wędruje z aparatem po świecie od ponad 30 lat. Tajniki sztuki fotografowania poznawał podczas rocznej praktyki w paryskim studiu Kodaka. Już wtedy dostrzeżono jego wyjątkową zdolność zatrzymywania w kadrze ulotnych obrazów rzeczywistości. Z wędrówek po ulicach Paryża przywiózł do Polski kilka tysięcy pełnych barw slajdów, które otworzyły mu drogę do kariery reporterskiej w Tygodniku Ilustrowanym Perspektywy. Z magazynem współpracował przez blisko 10 lat. Jednocześnie tworzył zdjęcia do kalendarzy LOT i FSO stawiając pierwsze kroki na polu fotografii reklamowej. W tym okresie powstał również jeden z jego najbardziej rozpoznawalnych projektów „Alicja w krainie Czarów” – cykl czarno-białych fotografii kolorowanych aerografem.
W 1982 roku, nie widząc dalszej możliwości rozwoju w ogarniętej stanem wojennym Polsce wyjechał do Australii, gdzie prowadził warsztaty w Victorian Collage of Arts i sukcesywnie rozwijał swój warsztat zarówno w obszarze fotografii reklamowej, jak również artystycznej. Od połowy lat dziewięćdziesiątych swój prywatny czas dzieli pomiędzy Polskę i Australię, natomiast jego działalność fotograficzna nabrała prawdziwie międzynarodowego charakteru.
Patrząc na twórczość Sikory trudno oprzeć się wrażeniu, że mamy do czynienia z artystą wszechstronnym. Obok niezwykle sugestywnych i oryginalnych projektów reklamowych zajmuje się fotografią dla takich gigantów świata mody, jak Giorgio Armani, Yohji Yamamoto, czy Prada, a wystawy jego prac można oglądać w Europie, Azji, USA i Australii. Sikora wspólnie z Andrzejem Świetlikiem jest również pomysłodawcą Galerii Bezdomnej – pojawiającej się nieoczekiwanie w różnych miejscach ekspozycji zdjęć różnych twórców.
Jak sam mówi, fotografia jest dla niego nieustannym poszukiwaniem, w którym nie ma granic, pod warunkiem, ze fotograf sam ich sobie nie wyznacza. W pracach Sikory urzeka fascynacja barwą, która jest w stanie ożywić najbardziej nawet zwyczajny element codzienności i nadać mu niezwykły charakter. Widać w nich również niesamowitą zdolność zamykania w kadrze całego wachlarza emocji, wrażeń i doświadczeń. To właśnie dzięki niej, patrząc na fotografie Sikory, mamy wrażenie doświadczania dynamicznego obrazu uchwyconego w statycznej formie zdjęcia.
Po powrocie do Polski przez 10 lat pracował jako fotoreporter dla tygodnika ilustrowanego Perspektywy.
W tym czasie współpracował także z czołowymi polskimi grafikami tworząc plakaty teatralne i filmowe.
W 1979 zrealizowal 2 duże projekty fotograficzne: „Album” i „Alicja w Krainie Czarów”, które były surrealistyczną wizją świata i w 1980 roku zostały wystawione w Muzeum Sztuki Współczesnej w Centrum Pompidou w Paryżu na wystawie Biennale Młodych. Zaczął wtedy wystawiać także w innych krajach Europy i w USA.
W 1982 roku wyjechał do Australii, gdzie prowadził warsztaty fotograficzne w Victorian College of the Arts.
Następnie założył studio fotografii reklamowej oraz kontynuował swoją działalność artystyczną.
Od 1986 roku intensywnie podróżuje po świecie. Od 1996 roku dzieli swoje życie pomiędzy Polskę i Australię. Obecnie znowu mieszka w Warszawie. Był wielokrotnie nagradzany za kreatywność w fotografii. Do dzisiaj publikuje limitowane edycje swoich książek autorskich oraz wystawia swoje prace na świecie.
Od 1999 roku pracuje nad projektem Przejrzystość Rzeczy, wystawianym już dziesięciokrotnie i nieustannie uzupełnianym o nowe prace. Pierwsza wystawa miała miejsce w Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie.
W 2001 roku powołal do życia, wraz z Andrzejem Świetlikiem, Galerię Bezdomną promującą w wielu krajach fotografię niezależną. Uczy fotografii w różnych szkołach w Warszawie.
Jesienią 2008 roku wydawnictwo Znak wydało album „ Tomek Sikora – Światłoczuły“ zawierający kilkaset fotografii oraz kilkadziesiąt anegdot Tomka Sikory.
Lata 2009 – 2010 to praca nad albumem „Chopin. Nastroje kompozytora w fotograficznych obrazach Tomka Sikory“.
W roku 2011 wydaje albumy : „Męskie granie“, „Album“, „Genius Loci“ oraz książeczkę dla dzieci „ Bajko-Nurki “, która powstała w grupie kilkunastu tworców, a także 365 stronicowy kalendarz na zawsze „Twarzowa kolekcja“.
2012 rok to uwieńczenie 7 lat pracy nad 390 stronicowym albumem o metrze paryskim, „213 km. pod Paryskim brukiem”.
W 2014 roku twydaje albumy: ,,Cztery po roku” w którym pokazuje Polskę swoich marzeń, ,, Flow” ,,Minął wiek “ oraz ,,Istanbul – street photography“.
2015 rok to kontynuacja fotografii ulicznej i filmów o życiu ulicy.
We współpracy z FujiFilm wydaje albumy Tribute to Colours, Dysharmonia, Jesteśmy, Aix-En-Provence.
W 2018 Agora publikuje wywiad Doroty Wodeckiej ilustrowany zdjęciami w książce „Kapitalnie”