TOMASZ TOMASZEWSKI
Podnoszę aparat do oka i wybieram fragment świata. Intuicyjnie, może trochę rozumowo, ale na pewno z przekonaniem, że niczego nie udaję, że jestem sobą. Wtedy właśnie dźwięk wyzwalanej migawki odczuwam jako zdumiewającą przyjemność i radość, którym towarzyszy potrzeba zapamiętania czegoś istotnego, zaskakującego i niepospolitego.
Tak wybrany kadr staje się niejako całym światem, a ja odkrywam, że jest on nie tylko dziwniejszy niż sobie wyobrażałem, ale dziwniejszy niż mogę sobie wyobrazić.
Przez lata starałem się fotografią tłumaczyć człowieka drugiemu człowiekowi. Teraz zaniechałem tych wysiłków i pokazuje zestaw zdjęć pojedynczych, które nie mają ambicji opowiadania historii. Są raczej refleksją i wybrane zostały z nadzieją, że do refleksji doprowadzą choć wiem, że przecież żaden z doczesnych celów nie jest nam gwarantowany.
Staram się. Próbuję przyłapać mój świat w jego atrakcyjnym momencie, uprzywilejowanym i wyjątkowym nieustannie odnosząc wrażenie, że w pełni nie mogę osiągnąć tego co bym chciał, ale jednocześnie też nie przestaję chcieć tego, czego nie mogę. Prezentuję więc skromną próbę, jakiś początek i kontynuuję.
Tomasz Tomaszewski, 2022
Tomasz Tomaszewski posiada stopień doktora Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Jest członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików, agencji Visum Archiv w Hamburgu, agencji National Geographic Creative w Waszyngtonie oraz American Society of Media Photographers. Zajmuje się fotografią prasową, publikuje swoje zdjęcia w najważniejszych pismach polskich i wielu zagranicznych, jak: National Geographic Magazine, Stern, Paris Match, GEO, New York Times, Time, Fortune, Elle, Vogue.
Wydał kilka książek autorskich: Ostatni. Współcześni Żydzi polscy (tekst Małgorzata Niezabitowska), W poszukiwaniu Ameryki (tekst Małgorzata Niezabitowska), Cyganie – inni ludzie tacy jak my, W Centrum, Niezwykła Hiszpania, Rzut beretem, Zapewnia się atmosferę życzliwości, To, co trwałe. Górale, tradycja i wiara, Wszystko może być wszystkim, Gypsies, Happyland, Black Magic Woman, oraz ilustrował swoimi pracami kilkanaście prac zbiorowych.
Autor wielu wystaw indywidualnych w USA, Kanadzie, Wielkiej Brytanii, Izraelu, Japonii, Holandii, Włoszech, Hiszpanii, Irlandii, Niemczech, Indonezji, Brazylii, na Madagaskarze i w Polsce. Jest laureatem polskich oraz międzynarodowych nagród fotograficznych. Od ponad trzydziestu lat współpracuje z magazynem National Geographic USA, w którym opublikował osiemnaście esejów fotograficznych, a od 1999 roku jest głównym konsultantem jego polskiej edycji.
Uczy fotografii w Polsce, USA, Niemczech i we Włoszech.
MAŁGORZATA WAKULUK
Myślę, że wartościowe jest opowiadać o miejscach, w których się było. O ludziach, których mieliśmy szczęście poznać, i o emocjach, jakie dzięki nim udało nam się przeżyć. Fotografia, którą zainteresowałam się kilka lat temu i nadal się jej uczę, okazała się niezwykle przydatnym do tego celu medium. W wyjątkowej podróży, którą odbywam, najbardziej interesują mnie właśnie ludzie. Staram się podchodzić do nich z uwagą, szacunkiem i pokorą, a spotkania z niektórymi traktować jako lekcję szczególną i dzielić się tym, co rozpoznałam.
Tym razem jednak użyłam obrazu to tego, aby opowiedzieć o kimś, kogo w swoim życiu poznałam najlepiej. O sobie. O moim miejscu na ziemi, pragnieniach, wolności, może strachu. O relacjach, o podobieństwach i niepodobieństwach. Postanowiłam opowiedzieć historię bardzo osobistą.
Ta intymna opowieść to głos wypowiadany z nadzieją, że dotyka wartości bliskich i ważnych również dla innych kobiet. Jest także głosem wypowiadanym w ważnym dla mnie momencie, w którym próbuję odnaleźć w sobie odwagę, aby przestać utożsamiać się z historią swego fizycznego ciała, a raczej skupić się na świadomości, która mnie przenika. Jest również i próbą odkrycia własnego mitu, indywidualnego sensu.
Prezentowany na tej wystawie zestaw zdjęć okazał się dla mnie osobistym zaskoczeniem, gdyż nie sądziłam wcześniej, że fotografia może służyć nawet i takim celom, że potrafi też być narzędziem badawczym.
Małgorzata Wakuluk
Małgorzata Wakuluk – z wykształcenia choreograf, z zawodu manager artystyczny, z zamiłowania fotograf. Fotografuje od 2016 roku i stale uczy się tej sztuki, która stała się jej największą pasją. W fotografii najbardziej inspirują ją ludzie oraz ich emocje i miejsce na ziemi . Niezwykle bliskie jej sercu są tematy dotyczące nierówności społecznych. Niemniej pasjonuje ją również fotografia mistyczna, która potrafi rozbudzić wyobraźnię i niczego nie ogranicza. Obecnie pracuje nad nowym projektem dokumentalnym związanym z życiem najniższej kasty społecznej w Indiach – Niedotykalni.
www.malgorzatawakulukphotography.pl
https://www.instagram.com/malgorzatawakuluk/
https://www.instagram.com/artphoto_ma/
Jest również inicjatorką przestrzeni pn. Polish Women Photographers, którą prowadzi od lipca 2020 roku, stwarzając miejsce do inspiracji i promocji polskich fotografek w kraju i poza jego granicami.
